STICHTING ORANJEWOUD HISTORIE

Jan Koers - redacteur

Interview Oranjewoud Historie, Jacob Drost. 30 November 2021.

Naar aanleiding van een eerder gesprek met de gebroeders Koers, in het kader van ‘Bewoners Heidelaan’, dit keer een vervolg met Jan Koers, de oudste van de twee. In het gesprek van 26 november 2019 kwam zijdelings ter sprake dat Jan werkzaam was geweest als journalist in het ‘krantenwereldje’. Tevens gaf hij aan dat hij in die tijd een boek had geschreven over de toentertijd oudste inwoonster van Nederland. Een interessant onderwerp van een voormalig bewoner van De Heidelaan, nu wonende aan de Badweg te Heerenveen.

Jan Koers, de redacteur

Jan Koers is in 1948 geboren aan de Heidelaan nr. 3. Zijn ouders, Hendrik Koers en Froukje hof, hebben op deze locatie eerst het huis (gebouwd in 1928) gehuurd en op 3 maart 1948 konden ze de woning kopen via een openbare veiling. Jan heeft dus zijn jeugd aan de Heidelaan en in Oranjewoud doorgebracht.

Zoals eerder aangegeven in het eerste interview met beide broers Koers was de Heidelaan tijdens hun jeugd een buurt met veel kinderrijke gezinnen. Hetgeen inhield dat er altijd veel was te beleven. Je kunt zeggen dat Jan daar een schitterende jeugd heeft gehad, mede ook door de avonturen in de bossen van Oranjewoud.

Jan heeft op de lagere christelijke school in Heerenveen gezeten en is vervolgens naar de nabijgelegen MULO aan de Burgemeester Falkenaweg gegaan.

Hiernaast het ouderlijk huis aan de Heidelaan nummer 3.

Na het behalen van het diploma was het meestal óf een vervolgopleiding doen óf aan het werk gaan. Jan koos voor dit laatste en begon in de administratieve sector. Dit heeft hij enkele jaren volgehouden maar dit was niet zijn ‘dingetje’. Hij ontdekte dat het schrijven van artikelen hem veel meer voldoening gaf en kwam zo in aanraking met de journalistiek. De eerste jaren werkte hij als freelancer voor Hoekstra Krantendruk te Emmeloord. O.a. werd De Heerenveense Courant en de Jouster Courant door deze drukkerij uitgegeven. Het freelance werk was voor Jan geen vetpot en het was altijd afwachten wanneer je werd gevraagd ergens verslag van te doen. Hij herinnert zich van die tijd nog, dat hij gevraagd werd om voor de Jouster Courant een artikel te schrijven over een bezoek van de VVD coryfee Ed Nijpels aan Joure. Nijpels is na beëindiging van zijn politieke loopbaan nog commissaris van de koningin van Friesland geweest.

Na enkele jaren als freelance journalist te hebben gewerkt en daarnaast een studie journalistiek te hebben gedaan,  solliciteerde Jan op een vaste betrekking als redacteur bij de Hoogeveensche Courant. Deze krant werd ook uitgegeven door Hoekstra Krantendruk te Emmeloord.

Periode Hoogeveensche Courant

Jan kwam dus in Hoogeveen terecht om aldaar zijn werkzame leven voort te zetten. Eerst een proefperiode van 3 maanden, waarin hij zolang aldaar in een hotel verbleef. De baan beviel Jan goed en de werkgever was ook tevreden, dus werd de proef periode omgezet in een vast contract. Jan ging definitief in Hoogeveen wonen. Zijn loopbaan aldaar bij de krant ontwikkelde zich van redacteur naar adjunct redacteur en eindigde als hoofdredacteur.

Jan vergelijkt Hoogeveen een beetje met Heerenveen en Drachten, ooit veendorpen die na de 2e wereldoorlog in een groeispurt terecht kwamen. Het omliggende gebied van Hoogeveen, kun je ook vergelijken met genoemde dorpen. Zo had Drachten als achterland de Wâlden en Heerenveen de oosthoek met o.a Jubbega. Hoogeveen had vergelijkbare dorpen met dezelfde mentaliteit.  In het algemeen harde werkers, maar zeer argwanend naar overheid en gezag. Kortom voor Jan als journalist een interessante omgeving om te werken.

Ook grote industrieën kwamen naar Hoogeveen, zoals Philips en Fokker. Dit waren bedrijven waar over de duizend mensen werkten. Deze ontwikkeling in Hoogeveen inspireerde Jan tot het schrijven van zijn  eerste boek. In dit boek schrijft hij over de economische ontwikkeling van Hoogeveen.

Maar waar Jan meer bekendheid mee kreeg was zijn tweede boek en dat gaat over een inwoonster van Hoogeveen, die de respectabele leeftijd bereikte van 115 jaar!

Het boek over het leven van Hendrikje van Andel-Schipper

Deze mevrouw Hendrikje van Andel-Schipper, door vrienden en familie Henny genoemd, werd in Nederland maar ook in het buitenland bekend door haar hoge leeftijd, dat ze zelfs de oudste bewoner van Nederland werd. De jaren dat ze deze “titel” droeg waren nogal hectisch voor haar. Met name de bezoeken van hoogwaardigheids bekleders en media. Zelfs een Japanse TV ploeg kwam in 2004 speciaal voor Henny naar Nederland om haar te interviewen. Deze periode van Henny krijgt uitgebreid aandacht in het boek van Jan.

Henny was zeer helder van geest tot haar laatste dag. Helaas haar gehoor en zicht namen door de hoge ouderdom af. Zij bleef ook zeer lang gezond van lijf en leden en heeft zelfstandig gewoond tot aan de leeftijd van 106 de jaar. Daarna kwam ze te wonen in het verzorgingshuis De Westerkim te Hoogeveen.

Jan heeft het boek, dat speciaal werd uitgegeven tijdens het 40 jarig jubileum van het verzorgingstehuis De Westerkim, geschreven na het overlijden van Henny. Van het boek zijn enkele duizenden oplagen verschenen.

Het omslag van het boek 'Wereldnieuws uit de Westerkim' door Jan Koers.

Tot slot enkele opmerkelijke zaken beschreven door Jan in het boek.

Ajax
Henny was ‘in hart en nieren’ een fanatieke Ajax fan. Door haar hoge leeftijd was zij zelfs de oudste Ajax fan en werd geëerd door de supporters vereniging van Ajax. Zelfs toen haar zicht en gehoor afnamen, moest het verplegend personeel van De Westerkim haar uitgebreid bijpraten over de gespeelde wedstrijden van Ajax.

Bezoek Koningin Beatrix
In 2001 zou de koningin  een bezoek brengen aan de provincie Drenthe. Ook Hoogeveen, met o.a. een bezoek aan de oudste inwoonster van Nederland, stond op het programma. Vanwege de toen aanwezige Mkz-crisis, is dat  niet doorgegaan. Dus Henny kreeg geen bezoek van de Koningin.

Dit werd in het zelfde jaar nog opgelost door een uitnodiging om de koningin te ontmoeten op Huis Ten Bosch te Den Haag.  Een heel gezelschap met Henny in de bus toog naar Den Haag, waaronder journalist Jan Koers. Hij beschrijft in zijn boek hoe dat is gegaan.  Het meest opvallende was de vitaliteit van Henny, dit kwam tot uiting op de terugweg. Ze vroeg aan de burgemeester, die ook mee was, of er een tussenstop gemaakt kon worden om wat te eten. Dit gebeurde om 21.00 s ‘avonds bij hotel Waanders, ergens tussen Zwolle en Meppel. Bij Henny was nog geen spoortje van vermoeidheid te bekennen. Hoe anders bij een deel van het meegereisde gezelschap. Door de busreis en de gebeurtenissen in Den Haag was een aardig deel van de groep redelijk vermoeid geraakt. Om 23.00 uur in De Westerkim had de 111 jarige Henny nog het hoogste woord over haar belevenissen en de ontmoeting met de Koningin.
Vlak voor haar dood, in het jaar dat Henny 115 jaar werd, heeft ze nog bezoek gehad van Prinses Laurentien, de schoonzuster van de huidige koning. Dat bezoek vond plaats op 29 juni 2005. Een paar maanden later op 30 augustus 2005 is ze overleden. Nog vermeldingswaardig: “Hendrikje van Andel-Schipper heeft in 3 eeuwen geleefd”! (geboren in 1890).

Henny heeft haar lichaam aan de wetenschap beschikbaar gesteld en werd na haar overlijden binnen een half uur vervoerd naar het academisch ziekenhuis te Groningen. Met name haar hersenen waren zeer interessant voor professor Gert Holsters, een vermaard neuroloog, werkzaam in UMCG.  Deze Gert Holsters had ook tijdens haar leven vanwege haar hoge ouderdom regelmatig contact met Henny.

Ook uw verhaal delen?

Graag! Uw bijdrage is zeer welkom. Neem contact met ons op.