Een andere oudere broer komt in de jaren 60 met rock en roll thuis. Aanvankelijk vinden zijn ouders het maar niets, maar dat verandert naarmate de tijd vordert. De kinderen daarentegen zijn dolenthousiast over de nieuwe rage. Lolke vindt het ook prachtig en hij leert zichzelf gitaar spelen, hij wil dat ook kunnen. Hij komt via de kerk, school en zijn muzikale contacten in een bandje en ze spelen songs van de Beatles en de Stones. Juist in die tijd gaat er een moderniseringsgolf door de kerken om de secularisering tegen te gaan en de jeugd te blijven binden. In kerken komen bandjes spelen en de muziek wordt losser. Zo ook het bandje van Lolke. Ze spelen in diverse kerkdiensten. Ze proberen binnen de gereformeerde kerk een jeugdhonk op te zetten. Dat lukt in Heremastate. Daar ontstaat al snel een bandje dat, ondanks de kerkelijke bezwaren, voor dansmuziek moet zorgen.

De tijd is rijp voor het zelf schrijven van liedjes. Naar de mode van die tijd maakt hij protestliederen en liefdesliederen à la Armand. Met dit repertoire doet hij mee met een talentenjacht in Harlingen. Naast de jury zijn leden van de band Spot ‘66 uit Joure onder de indruk van hem. Al gauw mag hij met ze meespelen. Er breken gouden tijden aan. De band trekt volle zalen op zaterdagavond en de volgende zondagochtend in de kerkdienst. Ze zijn immens populair en spelen door heel Noord-Nederland. In oktober 1970 stopt de band. In 1985 geven ze een reünie concert in Joure, de zaal is afgeladen vol met fans uit de oude tijden, waarvan sommigen hun kinderen meenamen om hen te laten horen hoe het in hun jeugd eraan toeging. Er is nog een interview te zien op you tube met de leden van de band bij de reünie in 2013: Reünie 2013, Spot ’66.

Lolke zal een jaar of twintig bij meerdere werkgevers in dienst zijn en vervolgens nog ongeveer net zo lang als ZZP’er administratieve- en financiële diensten verlenen. Maar de muziek blijft trekken. Rond 1980 komt hij in zijn stamcafé regelmatig een muziekleraar tegen, die ook in een dixieland band speelt. Hij vraagt Lolke om als bassist mee te komen spelen. Zo speelt hij twintig jaar met heel veel plezier contrabas in de jazzscene. Hij houdt er een gehoorbeschadiging aan over, wat hem niet belemmert om met veel plezier op die tijd terug te kijken.

Naast de jazzband blijft de folkmuziek ook trekken. Met oude makkers speelt hij sinds 2000 in een folkbandje. Engels, Iers, Schots, ze gaan ervoor. Lolke blijft daarvoor liedjes schrijven, die hij al spelend samen met zijn mede-bandleden arrangeert.

Bijzondere concerten

Terugkijkend herinnert Lolke zich enkele speciale en bijzondere optredens. Zoals met Spot ’66 op een feest in Groningen waar de studenten met de pet rondgingen om het nachtelijke concert nog wat langer te laten duren.

En die keer in Ierland waar hij alleen met een gitaar voor een volle zaal zong en speelde. Zou het publiek in de gaten hebben gehad dat hij nerveus was? Hoe dan ook, ze zongen zachtjes mee. Of die keer dat hij met de jazzband op een zeer sjiek feest in een groot huis op een drijvend podium in de vijver speelde en waar ze terug keerden met een kofferbak vol aangebroken flessen drank. Hij vertelt er met humor over.

Maar een bijzondere herinnering heeft hij aan een avond in Seoul, waar hij met een pianospelende collega een café vol met Koreanen op de kop zette met hun muziek. Er was bij toeval een piano en er lag een gitaar onder, dus konden ze het niet laten en speelden.
Dat hebben ze geweten daar, die avond in Seoul. Want, geeft Lolke aan: wat is nou een leven zonder muziek?

Opleiding

Lolke leerde zichzelf spelen op diverse instrumenten. In de loop van zijn leven zijn dat de tuba, ukelele, gitaar, contrabas, mondharmonica, altblokfluit, viool en zang. Hij is een muzikale duizendpoot, die het spelen bewonderenswaardig gemakkelijk afgaat. Zonder les, alles op zijn gehoor, een autodidact pur sang. Alleen voor de viool neemt hij op latere leeftijd nog een paar jaar les.

Hoe hij het doet? Volgens eigen zeggen: hij luistert, herkent de akkoorden, melodieën en al proberend maakt hij zich het muziekstuk eigen. Eenmaal in zijn hoofd gaat het er niet meer uit. Hij kan honderden songs uit zijn hoofd spelen, inclusief akkoordenschema’s en teksten. Uiteindelijk leert hij ook muziek noteren en kan hij zijn eigen gemaakte songs vastleggen. Spelen blijft hij altijd uit het hoofd doen, tot op de dag van vandaag.

Het resultaat van de eerste aangeleverde song is een groot succes. Beide heren zijn er dik tevreden over. Dat smaakt naar meer. Zo wordt het mogelijk om uiteindelijk zestien songs bij elkaar op CD te zetten. Nu nog een naam voor de CD.  Tja, ze zijn neven, dat zijn vliegen in het Nederlands en fly in het Engels. Hun samenwerking is machtig gebleken. Zie hier de naam: Mighty Fly. Lolke maakt zelf de tekening voor de voorkant: twee vliegen. De overige afbeeldingen zijn een distel, een spin en zwaluwen die de vliegen kunnen opeten. Ze hebben samen lol over de symboliek die erin zit.

Van de zestien nummers zijn er tien in het Engels en zes in het Fries. Er staan prachtige luisterliedjes op, die een tipje van de persoonlijke wereld van Lolke oplichten maar ook maatschappijkritisch en reflecterend over het leven zijn. Het is folkmusic in pure vorm. Rustig en kalm, maar met aandacht voor de tekst en de boodschap.

Hij wordt wakker en de complete song zit al in zijn hoofd.  Het enige wat hij dan nog moet doen is noteren.

Soms zijn er ook flarden, een refrein, een bouwsteen. Daar gaat hij dan mee aan de slag. Soms zijn de woorden er het eerst en volgt de melodie. Soms is er een melodie en volgen de woorden. Het kan heel hard werken zijn, maar dat is lang niet altijd het geval. Hij haalt Paul McCartney aan die eens in een interview gezegd heeft dat Yesterday er op een ochtend toen hij wakker werd zomaar was. Lolke geeft aan dat hij dat herkent. Dat zijn vaak de beste songs. Waar ze vandaan komen? Hij heeft geen idee. Vindt dat ook niet zo interessant. Het is er en hij moet er iets mee, dat is een ding wat zeker is. Dus zit hij vele uren boven op zijn studeerkamer, te spelen en te schrijven. Dus maakt hij muziek zo vaak als het kan en het lichamelijk mogelijk is. De long-covid heeft hem ook geraakt, dat gaf even een behoorlijke dip. Gelukkig is hij aan de beterende hand en is hij inmiddels weer aan het werk gegaan.

Bijzonder zoals een talent zich door een leven heen blijft manifesteren en iedere keer weer terugkomt.

Nieuw werk

Er is nieuw werk in de maak. Er zijn plannen voor een tweede CD. Dit keer alleen met Friese liedjes. Want een Fries is hij, in hart en nieren. Een pacifist van het eerste uur, hij komt op voor vrouwenrechten, is een feminist, voorvechter van gelijke rechten. Hij heeft de wereld iets te vertellen en komt in opstand tegen onrecht. Tegelijkertijd zegt zijn Friese aard: “Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg.“ Misschien komt dat wat hem drijft wel het beste naar voren in zijn song Fan Frede Ryk:

As’t der gjin minsken binnen fan it gelyk

Dan soe it samar wȇze kinne:

Us wrâld fan frede ryk.

Voor wie belangstelling heeft en de muziek wil horen is het mogelijk om een CD te kopen zolang de voorraad strekt. Om de kosten hoef je het niet te laten. Lolke hoeft er geen winst op te maken, geeft hij aan. Voor € 10,– kun je er eentje kopen. Op te vragen via e-mail: l.eyzenga@planet.nl.