Gegevens bouw

  • Gebouwd: 1907

    De oorspronkelijk woning is gebouwd in 1907. In 1970 wordt de oorspronkelijke woning ‘vergroot en aangepast’ door L.F.E. Matulewicz. Vlak na deze verbouw koopt dhr. G.J. Struijk, directeur van het Nassau College, de woning en breidde deze uit met een studeerkamer.

Nijskjirrich

Op dit adres was vroeger het ‘Oranjewoudster postkantoor’ gevestigd. In october 1907 was Willem van der Veen werkzaam als ‘Brievengaarder’, later als ‘Kantoorhouder’ op dit adres, toen ‘Straatweg’ nummer 174. Lees meer…

Oranjewoud per rijtuigje

“Laat u door Oranjewoud rijden in een rijtuigje”, onder die slogan rijd huidige bewoonster Ingrid Struijk bezoekers rond in een originele picknickkar met de superbrave Haflinger Jelle aangespannen. Koetsier Ingrid geeft onderweg allerlei informatie over de geschiedenis van Oranjewoud.

In andermans huis

Op 17 augustus 2019 stond in de Leeuwarder courant een mooi artikel over Ingrid Struijk.

‘Ik zat eens in een boerderij vol domotica’

Al tien jaar lang gaat Ingrid Struijk (66) uit Oranjewoud op vakantie door van huis te ruilen met mensen ‘uit alle windstreken van Frankrijk. “Het is óf mijn calvinistische inborst, óf dat ik zo houd van de deeleconomie”, zegt ze aan de picknicktafel in haar royale ach­tertuin, met een mok koffie met geitenmelk in de hand. Zo is ze ook lid van sites als Peerby en Snappcar waar mensen gereed­schappen en auto’s delen.

Ingrid Struijk

Huizenruil voelt voor haar als gratis op vakantie gaan. ,,Je hebt natuurlijk reiskos­ten, maar voor het verblijf betaal je niets.” De enige tegenprestatie is dat ze vaak moet passen op de aanwezige huisdieren. Maar dat geldt net zo goed andersom, want Stru­ijks vijf katten, vier kippen en één haan moeten ook gevoerd worden. Ervaren rui­ters mogen zich zelfs ontfermen over haar twee pony’s en een ervan, Jelle, berijden.

Eng vindt ze het niet om haar huis twee of drie weken over te dragen aan onbeken­den. In tien jaar tijd is het één keer een beetje misgegaan. ,,Toen zat er een yuppen­gezin uit Bordeaux in met vier kinderen en was er een knop van de radiator afgebro­ken. Ze ontkenden dat het hun schuld was en wilden de 100 euro die het bleek te kos­ten niet vergoeden. Terwijl ze zelf iri een kast van een huis woonden, met allemaal kunst aan de muur.”

Maar alle andere keren kwam ze terug in een keurig achtergelaten woning. Hoewel bijna niemand het zo proper achterlaat als zijzelf. ,,Want ik ben nogal schoon.” Soms mist ze een aardappelschilmesje, dat dan vaak een week tot een half jaar later te voorschijn komt uit een andere la. Bang dat de gasten in haar belangrijke papieren zitten neuzen is ze niet. ,,Dat kan me niks schelen.” En waardevolle spullen opbergen is niet nodig. ,,Die heb ik niet.” Wat helpt is dat ze op de site Switchome­.org beoordelingen kan lezen van de gezin­nen die belangstelling hebben voor een vakantie in haar woning aan de lommerrij­ke Prins Bernhardweg. Daardoor weet ze al aardig wat voor vlees ze in de kuip heeft. Haar voorkeur: mensen met dieren en niet al te veel kinderen.

De buren hebben geen last van de ruilrei­zigers, aldus Struijk. ,,Als er gasten komen, vertel ik dat van tevoren altijd. Als ik na­vraag doe, zeggen ze meestal dat ze er niets van gemerkt hebben, omdat de mensen de hele dag weg waren. Maar kleine kinderen kunnen wel eens schreeuwen, natuurlijk.

Zelf komt de voormalige docent Frans meestal terecht in woningen die groter en luxer zijn dan de hare. ,,Soms met zwembad. En in België zat ik eens in een verbouwde boerderij vol domotica. Met een stofzuiger die vanzelf ging en een vuilnisbak met een automatisch deksel.” Het levert verder leuke contacten op, ook met de buren van de mensen met wie ze ruilt. Het geld dat ze uitspaart door haar goedkope vakanties, gebruikt ze om vluchtelingen te helpen. Eerder heeft ze veel mei uit arme regio’s in huis gehad en zo een band met ze opgebouwd. Vorige week heeft ze nog een bedrag naar Pakistan gestuurd om een ziekenhuisoperatie te betalen. ,,Ik vind het belangrijk om de welvaart te delen.”

Tijdlijn

1907

De oorspronkelijke woning op deze plaats – toen nog ‘Zandweg 174’ – is gebouwd in opdracht van Willem van der Veen, brievengaarder en Anna M.E. Geijsendorpher.
1916

Willems vader, Heintje Everts van der Veen, trekt bij het jonge stel in. Echter van korte duur, want op 21 januari 1917 overlijdt vader; waarschijnlijk waren Willem en Anna toen al ‘mantelzorger’.

Ondertussen was Willem van ‘Brievengaarder’ gepromoveerd tot ‘Kantoorhouder’.

Lees meer over de historie van het postkantoor op ‘Postkantoor Oranjewoud’.

1961

Op 22 september 1961 overlijd Willem van der Veen op 82-jarige leeftijd. Zijn tweede vrouw Anna Plutschouw blijft hier nog tot 1969 wonen.
1969

Nieuwe eigenaar

L.F.E. Matulewicz van de meubelzaak Bunt-Matulewicz aan de Gedempte Molenwijk in Heerenveen koopt de woning.

Matulewicz laat architect Wapstra uit Heerenveen een ontwerp maken voor het vergroten van de woning.

1971

Nieuwe eigenaar

Op de laatste dag van dit jaar, 31 december 1971, koopt Gerrit G. Struijk de woning. Dhr. Struijk was de eerste directeur van het Nassau College aan de Binnenweg.

De woning wordt uitgebreid met een studeerkamer en later met een slaapkamer, beide op de begane grond.

Tips of meer informatie?

Graag! Uw bijdrage is zeer welkom. Neem contact met ons op.