Eén van de oudste verenigingen is de sociëteits-kaartclub “De Heidebloem”. Maar ook een aantal kaartclubs, de damclub Oranjewoud, de motorclub MTCM en de plattelandsvrouwen waren jaren lang vaste bezoekers van het café. De stamgasten waren vooral oudere klanten “die zich in de moderne cafés en bars niet zo thuisvoelen” aldus de scheidend kastelijn in een interview met de krant in april 1987. “Want zeg nu zelf, de jeugd wil graag luide muziek, maar de oudere gasten komen om even te praten.
De jeugd is erg veranderd aldus de heer Oord. “Persoonlijk vind ik het niet meer zo gezellig als voeger. Er wordt veel meer vernield. Vroeger gebeurde er ook wel ‘ns wat, maar niet in die mate. Dat was ook de reden dat we zijn gestopt met de dansavonden tijdens de paaskermis. We hadden altijd een grote danstent op het terrein staan en trokken vaal publiek. Op een gegeven moment kon het niet meer omdat er veel kapot ging. Voor ons was toen de lol er af. Trouwens het hele uitgaanspatroon is veranderd. Men gaat nu pas om een uur of elf uit. Ook voor ondernemers is het caféleven in 25 jaar heel anders geworden”, zo verteld de scheidende kastelein.
Met hulp van de kinderen en familie hebben Gerrit en Anneke Oord de zaak altijd gedreven, maar het vele werk kwam hoofdzakelijk op het echtpaar neer. Feest- en toneelavonden, de vaste clubs, bruiloften en partijen, maar zelfs kerkdiensten en soms ook begravenissen, kortom een heel scala van gebeurtenissen werd verzorgd. Gerrit Oord genoot altijd het meest van de uitvoeringen van de schooljeugd, de dagen van Mr. Duisterhoutschool en de jaarlijkse bijeenkomst van de VOGG (vereniging van ouders van geestelijk gehandicapten).
Wat er ook gebeurde in het dorpscafé, altijd werd getracht om het de mensen zoveel mogelijk naar de zin te maken. Dat mensen tevreden de deur uitgingen was voor beiden een groot compliment. Het mooiste was volgens Gerrit Ooord wanneer de mensen zeiden “It is krekt sa gien as wy tocht hiene”.
