STICHTING ORANJEWOUD HISTORIE

De Studebaker van Harry Pit

Dik Bolkestein en Herman van Oldeneel, uit de ‘Wâldknyn”.

Wie, ongeacht het merk of de leeftijd van zijn of haar auto deze in Oranjewoud wil laten onderhouden, repareren of keuren, kan al sinds april 2000 in de werkplaats achter de Julianalaan terecht. We hebben het over de garage van Harry Pit aan de Appelhof. Harry heeft ook steeds een aantal gebruikte auto’s in de wat goedkopere klasse te koop. Een garage zonder poespas. Geen duur kantoor. De modelauto’s en oude petroleumstellen achter de balie geven al aan dat de garagist iets met nostalgie heeft.

Wie de werkplaats binnen loopt ziet regelmatig wat oudere, niet alledaagse klantenauto’s staan. Dezer dagen stonden er een schitterende Morris Minor “Woody” en een Volvo 210. Er staat een fraaie opgeknapte Ford Taunus 17M uit 1964, een zogenaamde “badkuip”, in de verkoop Een tweede, even oude Taunus wordt nog onder handen genomen. De werkplaatsauto is een Hanomag uit de vorige eeuw. Dit is een garage waar je leuk even rond kunt neuzen wanneer je liefhebber bent. We gingen er samen op bezoek. Buurman Herman van Oldeneel is een kenner bij uitstek met autogeschiedenis als hobby. En hij maakt leuke foto’s bovendien.

Amerikanen

Achter de schuifdeuren staan twee Amerikanen: een Ford LTD uit de jaren 70 en, daar kwamen we voor: een grote zwarte zes cilinder Studebaker Commander uit 1939. Een imposante auto, nog met treeplanken, die Harry in 2003 op de kop tikte en sindsdien vertroetelt. Al als kind had Harry iets met grote Amerikaanse auto’s. Zijn vader reed een Chevrolet Bel Air uit 1957. Voor dagelijks gebruik rijdt hij een Chrysler 300C, net zo’n auto als waar Obama in reed voor hij president werd.

Het interieur van de Studebaker van Harry Pit
De Studebaker van Harry Pit, in 1939 nieuw geleverd aan de directeur van de zuivelfabriek in Assen.

Levensloop van een Studebaker

De pikzwarte Studebaker is in 1939 nieuw geleverd aan de directeur van de zuivelfabriek in Assen. De tijden waren spannend en de auto werd nog hetzelfde jaar door het militaire gezag gevorderd. In december kwam de auto weer bij de eigenaar terug. Maar niet voor lang. Op 16 mei 1940, Nederland was nog maar net bezet, werd hij uit de registratie gehaald. Wat dat ook maar mag betekenen. Kort na de oorlog, op 11 juni 1945, is de Studebaker opnieuw geregistreerd. Geen idee waar de auto tijdens de oorlog is geweest. Kennelijk in goede staat bleef die tot in 1954 in gebruik bij de directeur van de melkfabriek. De geschiedenis is weer bekend vanaf 1956. Toen werd directeur Van Werven, fabrikant van fietsen en kinderwagens in Meppel, eigenaar. De auto was intussen wel 17 jaar oud. En nog is het een auto in heel fraaie staat. (Voor kenners:  staat 2, op een schaal van 1 (onberispelijk)  tot 5.)

Poetsen en pronken

Waar gebruik je zo’n auto nou voor? Puur liefhebberij, om liefdevol te poetsen, naar te kijken en om zo nu en dan mee te rijden in een oldtimerrit en ermee te pronken. En wat wanneer er iets stuk gaat? Dan is het natuurlijk geweldig wanneer je Harry Pit bent en je hobby en je vak samenvallen. Want onderdelen zijn er nauwelijks meer te vinden. Harry Pit heeft voor alle zekerheid een reservemotor klaar staan.

Harry is van veel markten thuis. Hij was vrachtauto- en busschauffeur, kraanmachinist, monteur en DJ. Hij heeft een zwak voor oud en bijzonder. De Studebaker is bij hem in goede handen!

Al pratend over auto’s kwam mijn eigen oude Velorex ter sprake. Een simpel Tsjechisch driewiel-autootje. Een met kunststof overtrokken buizenframe, spaakwielen, een kleine twee cilinder tweetakt. Zo klein dat je erin moet met een schoenlepel en er uit kunt met een kurkentrekker.

Harry valt voor oud en bijzonder en is voor deze curiositeit gevallen. Staat nu naast de Studebaker!

Je moet erin met een schoenlepel en eruit met een kurkentrekker.

Ook uw verhaal delen?

Graag! Uw bijdrage is zeer welkom. Neem contact met ons op.