De weduwe van Jonkman zette de salon voort en droeg deze ‘Rust voor wandelaars’ in de 80er jaren over aan de inwonende schoonzoon Jolle Reitses Kunst. Die beveelt o.a. in de Hepkema (krant) van juni 1895 voor de bezoekers van Oranjewoud zijn melkinrichting “Halfweg” aan. De prijs voor een glas melk bedroeg 3 cent! Het bedrijfje fungeerde tevens als pension.
In 1910 verkoopt Kunst het “pand aan het Oranjewoudster voetpad” aan Johannes Lukkes, die de zaak verder ontwikkelt en uitbouwt. Lukkes was gehuwd met Bontje Dijksma. Toen diens broer Anne Dijksma weduwnaar werd trok deze met zijn zoon Keimpe bij het gezin Lukkes in.
Dat gezin bleef kinderloos, zodat na het overlijden van vader Anne de zoon Keimpe als “eigen” zoon in het gezin werd opgenomen.
EEN LEEUWARDER ASSURADEUR, de heer F. Wink, gaat zijn werkkring vaarwel zeggen en maakt van zijn hobby een beroep. De heer Wink is namelijk een verwoed vogelliefhebber en heeft in zijn tuin aan de Emmakade dan ook vele volières met ettelijke zeldzame dieren. Deze vogels en nog een aantal aan te kopen dieren zullen worden ondergebracht in een nieuw aan te leggen vogelpark, dat bij Oranjewoud komt. De heer Wink gaat daar dan zijn intrek nemen in “Het Badpaviljoen”, dat hij reeds heeft aangekocht en dat een flinke verbouwing en uitbreiding zal ondergaan. Het vogelpark, dat door middel van een tunnel onder de Rijksweg 43 door een verbinding heeft met het paviljoen, krijgt de naam “Tropenfauna”. Dit in navolging van de tentoonstelling met dezelfde naam die verleden jaar in Leeuwarden is gehouden en waarvan de heer Wink één der organisatoren was. De naam geeft bovendien duidelijk de herkomst aan van de meeste vogels, die de heer Wink reeds in zijn bezit heeft en die nog zullen worden aangekocht.
