Op Heidelaan 21 woonde Annemarie Ockels, de moeder van astronaut Wubbo Ockels, de eerste Nederlander aan boord van de Space Shuttle Challenger.
Tijdlijn
De eerste bewoners op dit adres

Gooitzen Jongendijk en zijn vrouw Jantje van der Wolf bewoonden het huis van 1920 tot 1960.
Verbouw
Nieuwe eigenaar

De woning wordt gekocht door dhr. H.R.C. Wieberdink.
Verbouw
Nieuwbouw
Om half zes waren er al bloemen van de burgemeester van Heerenveen: ,,Leven mee, nu de hele wereld op uw zoon let.” Later op de avond zou de telefoon aan de Heidelaan in Oranjewoud niet meer stilstaan. Moeder Annemarie Ockels – Ritter merkte geen moeheid meer. Toen het ruimteveer met haar zoon aan boord eenmaal van Cape Canaveral was gelanceerd en – naar ze wist – ook de paar kritieke minuten voorbij waren, kon de vreugde niet op. ,,Eindelijk”, verzuchtte mevrouw Ockels. Wat heb ik intens genoten en wat ben ik ontzettend blij voor Wubbo”
De zoon waar moeder Ockels zo trots op was
Wubbo Ockels werkte in 1977 voor zijn promotieonderzoek in Groningen toen hij daar in de NRC een advertentie zag waarin een wetenschappelijk astronaut gevraagd werd. Ockels melde zich gelijk aan. Zo werd Ockels in 1978 door de Europese organisatie voor ruimteonderzoek European Space Agency (ESA) benaderd voor een samenwerking met de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA.
Beide organisaties werkten samen aan het Spacelab-programma. Dit programma had als doel een herbruikbaar ruimtelaboratorium te maken
Tijdens zijn werk aan het Spacelab-programma werd Ockels opgeleid tot astronaut. In de periode 19801981 volgde hij zijn NASA-opleiding in het Johnson Space Center in de Amerikaanse stad Houston.
In 1985 was het Ockels beurt om de ruimte in te gaan. Hij werd de eerste Nederlander aan boord van de Space Shuttle Challenger. Tijdens de zevendaagse vlucht, van 31 oktober tot en met 6 november 1985, was het aan Ockels om de meetapparatuur aan boord te bedienen en te controleren. De inventieve apparatuur in de Space Shuttle Challenger zorgde er voor dat er in die week meer dan zeventig experimenten uitgevoerd konden worden.
Hierna werkte Ockels aan verschillende duurzaamheidsprojecten zoals (ESTEC) het ontwikkelings- en testcentrum van ESA. In 1982 werd hij aangesteld als hoogleraar aan de Technische Universiteit Delft.
Gedurende zijn carrière had Ockels meermaals te kampen met ziekte. Na een hartaanval in 2005 bleek Ockels in 2008 nierkanker te hebben. De tumor werd verwijderd en even leek het goed te gaan, maar in 2013 was de kanker terug. Ockels onderging zware behandelingen tijden zijn gevecht tegen de ziekte, maar overleed uiteindelijk op 18 mei 2014 in het Antoni van Leeuwenhoek Ziekenhuis.